πρέπω

πρέπ-ω, [tense] impf. ἔπρεπον, which were the tenses chiefly in use: [tense] fut.

A

πρέψω A.Eu.995

(anap.), Pl.Plt.269c, 288c: [tense] aor.

ἔπρεψα Id.Chrm.158c

:— prop. of impressions on the senses,

1 on the eye, to be clearly seen, to be conspicuous among a number,

ὁ δ' ἔπρεπε καὶ διὰ πάντων Il.12.104

;

μετὰ δὲ π. ἀγρομένοισιν Od.8.172

, Hes.Th.92; to be distinguished in or by a thing,

φάρεσιν μελαγχίμοις A.Ch.12

, cf. Th.124 (lyr.), E.Alc.512, 1050;

π. παρηῒς φοινίοις ἀμυγμοῖς A.Ch.24

(lyr.); shine forth, show itself,

πειρῶντι χρυσὸς ἐν βασάνῳ π. Pi.P.10.67

;

πανσέληνος ἐν σάκει π. A.Th.390

, cf. Pers.239 (troch.), Ag.389 (lyr.); πρέπουσά θ' ὡς ἐν γραφαῖς ib.242 (lyr.);

ἐπί τοι πρέπει ὄμμασιν αἰδώς h.Cer.214

;

Ζεὺς πρέπων δι' αἰθέρος E.Hel.216

(lyr.): sts. c. part., to be clearly seen as doing or being,

ὁ φρυκτὸς ἀγγέλλων πρέπει A.Ag.30

; σπλάγχνα . . πρέπουσ' ἔχοντες ib.1222, cf. Eu.995 (anap.).

2 on the ear, βοὰ π. the cry sounds loud and clear, Pi.N.3.67, cf. A.Ag. 321.

3 on the smell, to be strong or rank, ὅμοιος ἀτμὸς ὥσπερ ἐκ τάφου π. ib.1311.

II to be conspicuously like, resemble, π. τινὶ εἶδος to be like one in form, Pi.P.2.38;

πρέποντα . . ταύρῳ δέμας A.Supp. 301

;

εἴ τι σῇ δοκεῖ πρέπειν γυναικί E.Alc.1121

;

πρέπεις . . θυγατέρων μορφὴν μιᾷ Id.Ba.917

: c. inf., τοῦδε γὰρ δράμημα φωτὸς Περσικὸν πρέπει μαθεῖν his running is like Persian to behold, A.Pers.247, cf. Supp.719; more freq. with ὡς or

ὥστε, πρέπει ὡς τύραννος εἰσορᾶν S. El.664

;

ὡς πένθιμος πρέπεις ὁρᾶν E.Supp.1056

;

πρέπει γ' ὥστε θὴρ ἄγραυλος φόβῃ Id.Ba.1188

(lyr.).

III to be conspicuously fitting, beseem, c. dat. pers.,

θνατὰ θνατοῖσι πρέπει Pi.I.5(4).16

;

τοῖς ὀλβίοις γε καὶ τὸ νικᾶσθαι πρέπει A.Ag.941

, cf. Pl.Chrm.158c, etc.; with Preps.,

ποῦ τάδ' ἐν χρηστοῖς πρέπει; E.Heracl.510

;

οἷα δὴ εἰς πλῆθος πρέπει X.Cyr.2.1.24

: c. part.,

ὅ τι γιγνόμενον ἂν πρέποι Pl.Epin.976c

, cf. Plt.269c, 288c; πρέποι γὰρ ἂν (sc. λεχθεῖσα) Id.Sph.219c.

2 freq. in part.,

ὕμνοι πρέποντες γάμοις Id.R.460a

, etc.; esp. in part. neut.,

πρέπον τε εἶναι καὶ ἁρμόττειν Id.Grg.503e

;

ἤν τι ἄλλο π. δοκῇ εἶναι Th.6.25

;

τὸ π. τῇ γραφῇ Plb.2.40.3

: rarely c. gen.,

π. ἦν δαίμονος τοὐμοῦ τόδε S.Aj.534

, cf. Plu.Caes.14, Thom.Mag.p.306R.; τὸ π. that which is seemly, propriety, Pl.Hp.Ma.294a;

πρὸς τὸ μέτριον καὶ τὸ π. Id.Plt.284e

, etc.: pl.,

πρέποντα πάσχειν Antipho 3.3.9

;

πρέποντα τῇ συγγενείᾳ ποιοῦντες Isoc.10.23

.

3 rarely with personal subject, πρέπων ἔφυς πρὸ τῶνδε φωνεῖν art the fit person to . . , S.OT9; Πομπήϊος . . πάνυ τοῖς ἔπεσι πρέπων suiting them, Plu.Pomp.72, cf. Publ. 17.

4 mostly impers., πρέπει it is fitting, both of outward circumstances and moral fitness, c. dat. pers. et inf., Hdt.9.79, etc.;

οὐ πρέπει νῷν . . δάσασθαι Pi.P.4.147

;

πρέπει ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι Id.Fr.121

, cf. A.Ag.483 (lyr.), E.Hipp.115, etc.: with inf. unexpressed, πρέπει γοῦν σοι [ἀποκρίνεσθαι] X.HG4.1.37.

b c. acc. pers. et inf.,

πρέπει τὸν Αἰνησιδάμου ἐγκωμίων τε μελέων λυρᾶν τε τυγχανέμεν Pi.O.2.46

, cf. A.Supp.203, S.Tr.728, Th.1.86, etc.

c c. inf. only,

πρέπει γαρυέμεν Pi.N.7.82

, cf. P.5.43, A.Th.656, Ag.636, etc.

d with inf. understood, an acc. may be subject,

ἀπήλλαξαν οὕτω ὡς κείνους ἔπρεπε Hdt.8.68

.α', cf. A.Supp.195, Pl.Prt.312b; or object,

τείσασθαι οὕτως, ὡς κείνους [τείσασθαι] πρέπει Hdt.4.139

; so with dat. of indirect object, Id.8.114.

IV trans., liken,

τινί τι A.Ag.1328

(ap.Phot.).